O kadar mutluyum ki netbook gördüğüm anda soluğum kesildi.Gözümden akacak yaşları zor kestim netbookumun adı sevgilimin adı oldu.Hala mutluluktan içim çatlıyor , mideme kramplar giriyor aldığım ve alabileceğim en güzel hediye oldu (kendisinden sonra tabiiki) ,yeni bir site açmış hevesli hevesli çalışırken, cebindeki son parayla bana netbook aldı.''Al bunu dedi'' aşkım, netbook için sıra bekleme artık, canınız ne zaman isterse yaz dedi sitene.
Benim sevgilim belki allı pullu laflar etmeyi bilmiyor olabilir, belki süslü hediyeler alıp benim sesimi kesmeyi bilmiyor olabilir ,belki beni sabahları uçan balonları görmüyorum balkonumda, belki aman susayım istediğimi alayım demeyi bilmiyor olabilir.Ama çok iyi bildiği birşey var oda sevmeyi çok iyi bilir.Yalansız dolansız sevmeyi çok zor öğrettim ama sonunda oldu.İçine yalan katmadan sevmeyi, sadece sıkıldığı zaman değil beni özlediği zamanlarda bana sarılmayı ,gizli gizli beni özlemeyi, küçücük bedenli kocaman yürekli bir adam o ve biz ne yaşarsak yaşayalım biz hep beraber kalacağız.Gizli gizli değil açık açık beraberiz işte, her gün bu beraberliğimizden mutluluk duyarak beraberiz.Başkasının gözlerinde umut aramadan, bazen kıskanarak, bazen özleyerek ama kimseden medet ummadan beraberiz ölüm bizi ayırana kadar.
Bir netbook mu beni bu kadar mutlu eden?
Hayır tabii ki sevgilimin kimseye yapmadığını bana yapmasıdır.Kıskandığım insanları boşuna kıskandığımı gösteren birşeydi bu.Sağol aşkım ,benim saçma kıskançlıklarımın ne kadar yersiz olduğunu bana gösterdiğin için.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni çok seviyorum.
No comments:
Post a Comment